sepanjang 2 minggu ni kesihatn diri sy agak merosot...migrain dtg hingga menyebabkn high blood presure....memang amat2 menakutkn...nyaris2 dh nk kena warded..tp di sebabkn my mum kn bekas nurse so my mum mintak izin doktor utk pantau dr umah shj...setiap 2 atau 3 jam mama akn chek bp...mmg sgt2 terharu..mama layan sy sama mcm sy kecik2 dulu...bayangkn dlm umur yg dh 36 thn ni
( still muda hokay )ketika sakit sy masih tido dgn mama n abah....tgh2 mlm mama bangun basahkn kepala sy...ajaibnya tgn seorg ibu...segala sakit seolah terbang bila di sentuh jari2 ibu...( lap air mati ni...)mkn minum semuanye mama uruskn...abah pn sama...setia menghantar sy ke klinik/hospital tanpa mengira masa...pg ke ptg ke mlm ke subuh2 ari ke abah tetap setia teman n hntrkn sy...Ya Allah betapa besarnya budi dn jasa mu wahai mama n abah....x terbalas rasanye...teringat mama ckp bkn wang ringgit yg dia mahukan dr anak2...cukuplah kasih syg dn perhatian...walawehhhhhh....mmg tacing...
kesayangan sy dunia akhirat
mesti ada yg duk tanya mana tok laki sy kn...masa ni dia masih di kapal...masih bertugas di laut biru...sedih mmg sedih.di saat sakit pening mcm ni suami xde di sisi....tp ini lh hakikat yg kena lalui oleh seorang isteri pelaut....sy ni kira sikit sgt dugaannye...ada kwn2 yg lbh teruk lg...ada yg ank sakit suami xde,ada yg nk bersalin suami xde,ada yg mak ayah sakit/meninggal suami xde....mcm2 lg lh...tp syukur sbb familly masih ada dekat dgn sy....
tp skrg cheta hati sy dh ada dpn mata....suka gitewwww...jumaat lps dia off dr labuan...sukanye hati hanya Allah yg tahu...terus rasa
semangat...
hero pujaan hati hati sy..
oklh...nk sambung buat keje dulu....daaaaaaaaaaaaaaaaa
